Karıncaların dünyasına tekrar hoş geldiniz. Son yürüyüşlerimizde, Avrupa'da oldukça yaygın olan güzel ve bazen tartışmalı bir türle karşılaştık: Avrupa ateş karıncaları veya yaygın kırmızı karıncalar olarak bilinen Myrmica rubra. Bu notta hızlı bir genel bakış yapalım!

Bilimsel olarak Myrmica rubra olarak bilinen Avrupa ateş karıncalarını tanımlamak, küçük oldukları ve yaprakların ve kayaların altında yuva yaptıkları için oldukça zor olabilir. Bu karıncalar tipik olarak 4 ila 5 mm büyüklüğündedir ve Latince "kırmızı" anlamına gelen "Rubra" isminde de yansıtıldığı gibi, kendilerine belirgin bir kırmızımsı görünüm veren sarı ve kahverengi bir renklenme sergilerler.

Doğrudan güneş ışığında gözlemlendiğinde bu karıncalar altın rengi ve biraz yarı saydam görünürken, gölgede daha koyu, bronz benzeri bir renk alırlar. Vücutlarında kafadan göğüs kafesine kadar uzanan oluklar bulunur ve bu da onlara benzersiz, neredeyse kabilesel bir görünüm verir.

Başları yakından incelendiğinde altın tüylerle bezenmiş üçgen bir şekil ve antenlerinin ilk segmenti olan uzun, ince bir kanat görülür. Yaprak sapları ya da belleri iki parçaya ayrılır ve son düğüm karınla birleşir gibi görünür. Karın bölgesi ince, hafif tüylerle kaplıdır ve bu tüyler aslında tüm vücutlarını kaplar. Ayrıca, bacakları vücutlarının geri kalanına kıyasla daha açık renklidir.

Bu karıncaların kendilerini etkili bir şekilde savunabilmelerini sağlayan bir iğneye sahip olduklarını unutmamak önemlidir. Bu nedenle, küçük ve gözlemlemek için ilgi çekici olsalar da, onları dikkatli bir şekilde ele almak akıllıca olacaktır.

Avrupa ateş karıncaları veya Myrmica rubra, Avrupa'ya özgüdür ve ılıman iklimlerde gelişirler. Zaman içinde, genellikle insan ticaret yolları üzerinden Kuzey Amerika ve Japonya'ya yayılmışlardır.

Tipik olarak bu karıncalar Batı Avrupa'da ıslak çayırları ve bahçeleri tercih ederler. Ormanlarda bulunabilseler de, bu durum Rusya ve Doğu Avrupa bölgelerinde daha yaygındır. Nehirlerin veya bataklıkların yakınındaki nemli topraklarda yuvalanmayı tercih ederler ve yaşam döngülerini tamamlamak için yüksek sıcaklıklara ihtiyaç duymazlar. Bu uyum yeteneği, basit toprak çukurlarında hayatta kalmalarını ve hatta kısa süreli sellere dayanmalarını sağlar.

Bu özellikler Myrmica rubra'yı potansiyel bir istilacı tür haline getirir, çünkü çeşitli koşullara dayanabilir ve hızla yeni koloniler kurabilirler. Öropopik olduklarından, çok çeşitli çevresel koşullarda yaşayabilirler, bu da yayılma ve gelişme yeteneklerini daha da artırır.

Myrmica rubra ya da Avrupa ateş karıncalarının yuvasını bulmak gerçekten de oldukça zor olabilir!

Bu karıncalar son derece hareketlidir ve gerektiğinde hızla yer değiştirerek etkileyici hayatta kalma becerilerini sergileyebilirler. Hem çok eşli hem de çok eşlidirler, yani her koloni birkaç düzineye kadar kraliçe barındırabilir ve yuva birden fazla yere yayılabilir.

Kumlu toprakta yuvaları tipik olarak 1 metreden daha derine inmez. Normal toprakta, genellikle yerin yaklaşık 20 cm altını kazarlar, genellikle yosun, taş veya yaprakların altında küçük odacıklardan oluşan bir ağ oluştururlar. Yaşam döngüleri hala araştırılmakta olsa da, yumurtaları, larvaları ve ayrıca çıplak pupaları olduğunu biliyoruz. İlginç bir şekilde, larvalar yetişkin karıncaların aksine çiğneyebilir ve bu da protein tüketerek hızlı bir şekilde büyümelerine yardımcı olur. Larvalarını beslemek için Myrmica rubra karıncaları ölü böcekleri avlar ve temizler. 

Bazı yuvalar Formica rufa gibi diğer türlerin yuvalarının yakınında gözlemlenmiştir. Birlikte yaşamak mümkün görünse de, her iki tür de yaprak biti yetiştiricisidir ve zaman zaman yaprak biti "sığırlarının" kontrolü için rekabet edebilirler. Myrmica rubra karıncaları yaprak bitlerinden bal özü toplar ve bunu trophallaxis adı verilen bir süreçle kız kardeşleriyle paylaşır.

Ağustos ortasında bir yuva keşfettik ve gördüğünüz gibi alate karıncalar (hem erkek hem de dişi), hava durumuna bağlı olarak Avrupa'da Ağustos ve Eylül ayları arasında gerçekleşen evlilik uçuşlarına hazırlanıyorlar. Bu karıncalar Ekim'den Mart'a kadar 5 ila 8 santigrat derece (41-46 °F) arasındaki sıcaklıklarda kış uykusuna yatarlar.

Doğada, bir Myrmica rubra karıncası öldüğünde, kız kardeşleri cesedini koloniden yaklaşık 3 metre uzağa taşır ve orada bırakır. Diğer bazı türlerin aksine, mezarlıklar veya organize atık depoları oluşturmazlar.

Avrupa ateş karıncaları, sokma ve insan bahçelerine yuva yapma konusundaki ünlerine rağmen, ekosistemde çok önemli bir rol oynamaktadır. Organik maddenin ayrışması ve toprağın yenilenmesi için hayati önem taşırlar. Bu yüzden, bir dahaki sefere bu karıncalarla karşılaştığınızda, onları rahatsız etmeden bırakmaya çalışın. Ve unutmayın, ne kadar cazip olursa olsun, ayaklarınızı veya parmaklarınızı onlara çok yaklaştırmaktan kaçının!