Genellikle yaprak kesici karıncalar olarak bilinen Atta karıncaları, öncelikle Orta ve Güney Amerika'da bulunan dikkat çekici bir türdür. Bu çalışkan böcekler, yaprak kesen karıncalar Hymenoptera, aile Formicidae, alt aile Myrmicinae, cins Attave birkaç türü kapsar. Yaprakları kesme ve taşıma gibi benzersiz davranışlarıyla bilinen Atta karıncaları, ekosistemlerinde çok önemli bir rol oynamaktadır.

Atta karıncaları, çinko atomlarının belirli bir konfigürasyonu sayesinde, bir cerrahın neşteriyle karşılaştırılabilir kesme gücüne sahip çene kemikleri ile donatılmıştır. Ancak bu karıncalar yaşlandıkça çeneleri körelir ve rollerini kesmekten yaprak taşımaya kaydırmak zorunda kalırlar.

İlginç bir şekilde, ormanın yeniden oluşmasını sağlamak için kesim yönlerini her yıl değiştiriyorlar. Tek bir gün içinde bir ağacı yapraklarından ayırabilirler. Yapraklar küçük parçalar halinde kesildikten sonra işçiler bunları yuvaya taşır. Bu yoğun hasat o kadar önemlidir ki, Atta karıncaları Orta ve Güney Amerika'daki tüm yaprakların dörtte birinin bozulmasından sorumludur.

Polimorfizm, yani aynı türün üyeleri arasında farklı biçimlerin ortaya çıkması, Atta karıncalarının tanımlayıcı bir özelliğidir. İşçiler, 10-20 farklı forma kadar çeşitli boyut ve şekiller sergiler. Minim olarak bilinen en küçük işçiler mantar bahçesiyle ilgilenirken, orta boy işçiler veya mediae yaprakları keser ve taşır. Majör olarak adlandırılan en büyük işçiler ise savunmadan sorumludur. Minimler ayrıca yaprakların yuvaya girmeden önce parazitlerden temizlenmesinde de rol oynar.

Atta karıncaları, atık yönetiminde bile son derece düzenlidir. Çöpleri attıkları ve ölü karıncaları sakladıkları özel çöp yığınları oluştururlar. Bu organizasyon, koloninin hijyenini ve sağlığını korumaya yardımcı olur. Akıllı atık yığını yapıları sayesinde yuva içindeki sıcaklığı düzenlerler. 

Genç bir kraliçe yeni bir koloni kurmak için ayrıldığında, sosyal midesinde mantardan bir parça taşır. Bu mantar nesilden nesile aktarılır ve muhtemelen milyonlarca yıl önce ataları tarafından yetiştirilen aynı türdür. Bu süreklilik yeni kolonilerin hayatta kalmasını ve başarılı olmasını sağlar.

Yaprak kesiciler Güney Amerika'da ağaçların yapraklarını hızla dökmesiyle bilinir. Atıştırmalık olarak Brezilya ve Meksika'da lezzetlerinden dolayı takdir edilirler. Ama tanınmaktan yoksunlar Aslında terk edilmiş yuvaları, bitki köklerinin boş tünellerde kolayca büyümesini sağlar. Orman biyoçeşitliliğinin çarkında önemli bir dişlidirler. Bir dahaki sefere bir yaprak kesen karınca gördüğünüzde, unutmayın: bu küçük yaratığın arkasında farklı beceriler, işbirliği ve hayatta kalma dünyası yatıyor.