Gatunki mrówek
Carebara diversa: wszystko, co powinniśmy wiedzieć
paź
Carebara diversa: wszystko, co powinniśmy wiedzieć
Jeśli chodzi o ekstremalną pracę zespołową i oszałamiającą różnorodność, niewiele stworzeń może konkurować Carebara diversa. Ten niezwykły gatunek, znany niegdyś jako Pheidologeton diversus, pokazuje jeden z najbardziej uderzających przykładów zmienności wielkości i zachowań kooperacyjnych w królestwie owadów.
Mrówki te ucieleśniają definicję zorganizowanego chaosu: maleńkie robotnice i masywni żołnierze żyjący i pracujący w doskonałej harmonii. Ich kolonie są ogromne, ich praca zespołowa zadziwiająca, a ich biologia jest cudem ewolucji.
Jeśli chcesz nas wesprzeć, możesz zamówić plakat; kliknij link do strony plakaty z mrówkami i uzyskaj 10% zniżki z kodem promocyjnym antblog10.
Taksonomia w skrócie
- Zamówienie: Błonkoskrzydłe
- Rodzina: Formicidae
- Podrodzina: Myrmicinae
- Plemię: Solenopsidini
- Rodzaj: Carebara
- Gatunek: Carebara diversa
Uwaga: Gatunek ten był wcześniej klasyfikowany jako Pheidologeton diversus, ale późniejsze rewizje oparte zarówno na badaniach morfologicznych, jak i genetycznych umieściły go w rodzaju Carebara.
Siedlisko i gniazdowanie: Podziemne imperia
Carebara diversa nie tylko buduje gniazda: buduje imperia. Dojrzała kolonia może zawierać blisko milion osobników, z których wszystkie działają w rozległej podziemnej sieci tuneli i komór. Te podziemne fortece są zaprojektowane do zarządzania ruchem, zasobami i obroną na masową skalę.
Zazwyczaj gniazdują w otwartej glebie, pod kłodami lub u podstawy drzew, ale wiadomo również, że dobrze przystosowują się do środowisk ludzkich, takich jak tropikalne ogrody i plantacje.
W przypadku zakłóceń kolonia przeprowadza skoordynowaną ewakuację, przenosząc lęg, żywność, a nawet królowe do nowej lokalizacji. Ich zdolność do przeniesienia całej kolonii w jednym miejscu jest doskonałym przykładem ich niezwykłego systemu komunikacji.
Charakterystyka fizyczna i struktura kolonii
Jednym z najbardziej fascynujących aspektów Carebara diversa jest jego ekstremalny polimorfizm. Ten pojedynczy gatunek produkuje robotnice, które wyglądają, jakby należały do dwóch różnych światów.
Pracownicy
- Drobni pracownicy: 2-3,5 mm (0,08-0,14 cala)
Małe, jasnopomarańczowe do czerwonawo-brązowych i szybkie. Zajmują się żerowaniem, opieką nad wylęgiem i codziennymi zadaniami. - Główni pracownicy (superżołnierze): 9,5-15 mm (0,37-0,59 cala)
Dzięki ogromnym głowom i potężnym żuchwom olbrzymy te bronią kolonii, przenoszą duże ofiary, a czasami działają jak żywe blokady drogowe, zatykając tunele głowami, aby powstrzymać intruzów.
Królowa
Królowa jest ogromna: do 23 mm (0,9 cala) długości, około 7,5 razy większa i 300 razy cięższa niż najmniejsza robotnica. Nieletnie często wspinają się na jej ciało, aby ją pielęgnować i chronić. Dla nich jest ona dosłownie ruchomą fortecą.
Królowe mogą żyć od 10 do 15 lat, rządząc swoimi koloniami przez dziesięciolecia.
Skład kolonii
Kolonie są poligyniczny, co oznacza, że zawierają wiele królowych. Pozwala to koloniom na szybki wzrost i szybką regenerację po stratach.
Cykl życia i rozwój
Czas rozwoju zależy od kasty:
- Drobni pracownicy: około 28 dni od jaja do dorosłego osobnika
- 9 dni jako jajko
- 9 dni jako larwa
- 10 dni jako poczwarka
- Główni pracownicy: około 45 dni na dojrzewanie, ze względu na ich większy rozmiar i bardziej złożony proces wzrostu
Kiedy samce i nowe królowe łączą się w pary, nazywa się to lotem godowym: Zdarzają się one raz w roku w regionach takich jak Tajlandia, ale bliżej równika mogą występować co trzy miesiące.
Cuticle Chemistry: Przemyślany projekt
Naukowcy badający Carebara gatunki odkryły, że mniejsze robotnice mają zauważalnie cieńsze skórki (zewnętrzna warstwa ochronna mrówek).
Azot, ważny składnik chityny i białek tworzących kutikulę, jest często niewystarczający w ich diecie. Produkując mniejsze robotnice z cieńszym naskórkiem, kolonie mogą oszczędzać azot i utrzymywać ogromne populacje. Jest to elegancki ewolucyjny kompromis między siłą a wydajnością.
Zachowanie i dieta: Rój w ruchu
Carebara diversa są grabież foragerów. Ich grupy żerujące mogą liczyć dziesiątki tysięcy, tworząc ruchome rzeki mrówek, które przemierzają poszycie lasu.
Ich dieta obejmuje:
- Świeże i martwe owady
- Nasiona i owoce
- Nektar roślinny
- Spadź z owadów wysysających soki
Mniejsze robotnice najpierw zwiadowują i atakują zdobycz, a następnie większe robotnice, które rozrywają jedzenie na kawałki i transportują je z powrotem do gniazda. Naloty są wyzwalane przez sygnały feromonowe od zwiadowców, a w ciągu kilku sekund mobilizują się ich tysiące.
Chociaż mają żądło, jest ono niefunkcjonalne. Ich prawdziwą bronią jest ugryzienie: główni pracownicy mogą zacisnąć szczęki na kilka minut i tak, to boli.
Podział pracy: Zorganizowany do perfekcji
Każda kasta w obrębie Carebara diversa Kolonia ma określoną rolę:
- Drobni pracownicy: opieka nad wylęgiem, żerowanie i utrzymywanie szlaków
- Średni pracownicy: naprawa gniazd i przetwarzanie żywności
- Kierunki studiów: bronią kolonii, przenoszą ciężkie przedmioty, a czasami przechowują żywność w swoich spuchniętych brzuchach, służąc jako żywe stołówki
Ten system podziału pracy sprawia, że kolonia funkcjonuje jak jeden superorganizm: każda mrówka przyczynia się do przetrwania całości.
Ocaleni w zmieniającym się świecie
Carebara diversa to jeden z najbardziej imponujących przykładów zbiorowej siły i biologicznej specjalizacji na Ziemi. Od podziemnych miast po masowe skoordynowane naloty, ich zdolności adaptacyjne i jedność sprawiają, że są nie do powstrzymania.
Rozwijają się zarówno w dziewiczych lasach, jak i krajobrazach zdominowanych przez człowieka, wielokrotnie udowadniając swoją odporność. Chroniąc ich siedliska, pomagamy zapewnić tym niezwykłym mrówkom dalszy rozwój dla przyszłych pokoleń.
Kilka źródeł, aby dowiedzieć się więcej:
https://www.antstore.net/shop/en/ants/Ants-from-Asia/Pheidologeton-diversus.html
https://www.antweb.org/description.do?genus=carebara&species=diversa&rank=species
https://antmaps.org/?mode=species&species=Carebara.diversa
https://link.springer.com/rwe/10.1007/978-3-319-90306-4_75-1
https://academic.oup.com/biolinnean/article-abstract/121/3/556/3078361
https://lkcnhm.nus.edu.sg/wp-content/uploads/sites/10/2022/05/NIS-2022-0049.pdf
https://www.researchgate.net/figure/Structure-of-insect-integument_fig4_336154590
