eksperyment z mrówkami
Czy mrówki zjedzą jabłko? Zrozumienie zachowania mrówek dzięki eksperymentowi z jabłkiem
kwi
Jak zachowują się trzy różne gatunki mrówek w konfrontacji z jabłkiem
Prezentowane przez kanał @antsdocumentary Youtube we współpracy z Antstore Berlin
Mrówki to fascynujące stworzenia o różnorodnych zachowaniach, co czyni je idealnym obiektem obserwacji i eksperymentów. W tym artykule zbadamy wyniki unikalnego eksperymentu, w którym trzy gatunki mrówek wchodziły w interakcję z prostym plasterkiem jabłka. Badanie zostało przeprowadzone przez zespół Ants Documentary, przy cennym wsparciu Antstore w Berlinie w Niemczech.
Wprowadzenie do eksperymentu
Eksperyment miał na celu zaobserwowanie, w jaki sposób trzy różne gatunki mrówek-Atta mexicana, Camponotus singularisoraz Carebara diversa-reagują, gdy prezentowany jest im materiał z jabłkami. Czy ich unikalne cechy i instynkty ukształtowałyby różne podejścia do tego zadania?
Konfiguracja obejmowała indywidualne pomieszczenia dla każdego gatunku, wyposażone w kontrolowane środowiska zaprojektowane tak, aby naśladować ich naturalne siedliska. Wysokiej jakości sprzęt poklatkowy uchwycił ich interakcje, aby dać nam bliższe spojrzenie na ich fascynujące zachowania.
Tutaj można znaleźć nasz eksperyment filmowy:
Gatunek 1: Atta mexicana - mrówka obcinaczka liści
Atta mexicanapochodząca z Meksyku i części południowych Stanów Zjednoczonych, słynie z wyjątkowych umiejętności organizacyjnych. Mrówki te, znane jako ścinacze liści, uprawiają grzyby jako główne źródło pożywienia.
Aby to osiągnąć, Atta mexicana zatrudnia wysoce wyspecjalizowaną i współpracującą siłę roboczą. Zbieracze wyruszają w poszukiwaniu świeżej roślinności, tnąc liście na łatwe do przetworzenia kawałki i transportując je z powrotem do gniazda. Te fragmenty liści nie są spożywane bezpośrednio, ale służą jako podstawa ich hodowli grzybów. W skomplikowanych komorach swoich podziemnych gniazd robotnice skrupulatnie przeżuwają liście na miazgę, tworząc odpowiednie podłoże do wzrostu symbiotycznych grzybów.
Obserwacje:
Początkowo zdziwiony jabłkiem Atta mexicana Mrówki zmagały się z twardą skórą. Po wykonaniu małego nacięcia, aby im pomóc, ich praca zespołowa stała się widoczna. Metodycznym ruchem obrotowym robotnice obierały jabłko warstwa po warstwie. Podeszły do zadania z precyzją, upewniając się, że jabłko pozostanie stabilne, pozostawiając jego podstawę nienaruszoną do samego końca.
W ciągu dwóch i pół dnia zjadły one całe jabłko, integrując nawet łodygę ze swoim grzybowym ogrodem. Warto zauważyć, że wilgotne środowisko formikarium lub szybkie usuwanie warstw przez mrówki zapobiegło brązowieniu jabłka.
Kluczowy wniosek:
Strona Atta mexicana zademonstrowali swoje zdolności adaptacyjne i wydajność, pokazując swoją zdolność do zmiany przeznaczenia narzędzi do zadań wykraczających poza ich typowe zachowania.
Gatunek 2: Camponotus singularis - mrówka stolarska
Camponotus singularisJest to duży gatunek mrówek występujący w regionach tropikalnych, znany z silnych żuwaczek i oportunistycznych nawyków żywieniowych.
Mrówki te są wszechstronne w swoim podejściu do żerowania, zdolne do przystosowania się do różnych źródeł pożywienia w zależności od dostępności. Ich solidne żuchwy pozwalają im przebijać się przez twardą materię roślinną, uzyskiwać dostęp do nektaru lub zbierać pokarm bogaty w białko. To oportunistyczne zachowanie żywieniowe zapewnia im przetrwanie w zróżnicowanych środowiskach, w których zasoby mogą ulegać nieprzewidywalnym wahaniom.
Poza nawykami żywieniowymi, Camponotus singularis wykazuje niezwykłe zachowania społeczne w swoich koloniach. Członkowie pracują wspólnie, z wyspecjalizowanymi rolami wyznaczonymi do zbierania pożywienia, obrony gniazda i opieki nad młodymi. Ich zdolność do współpracy pozwala im prosperować nawet w trudnych warunkach.
Obserwacje:
W przeciwieństwie do nożyc do liści Camponotus singularis wykazały minimalne zainteresowanie jabłkiem. Kilka osobników próbowało je ugryźć, ale większość całkowicie je zignorowała. Zamiast tego nadały priorytet swoim zwykłym czynnościom, takim jak przenoszenie gruzu i dzielenie się miodem poprzez trofalaksję na plasterku jabłka.
Hipotezy:
Ich brak zainteresowania można przypisać dwóm czynnikom:
- Były już dobrze odżywione i nie potrzebowały dodatkowego źródła pożywienia.
- Kwasowość jabłka mogła nie odpowiadać ich preferencjom smakowym.
Kluczowy wniosek:
Strona Camponotus singularis podkreślił, w jaki sposób czynniki środowiskowe i potrzeby kolonii wpływają na wybory żywieniowe.
Gatunek 3: Carebara diversa - Specjaliści od rojenia się
Ostateczny gatunek, Carebara diversajest znany ze swoich strategii opartych na roju i polimorfizmu wielkości, co pozwala mu radzić sobie ze złożonymi zadaniami.
Ten gatunek mrówek wykazuje niezwykły podział pracy w swoich koloniach, wykorzystując swój polimorfizm wielkości. Kolonia składa się z mrówek o różnych rozmiarach, z których każda specjalizuje się w określonych rolach. Mniejsze robotnice często koncentrują się na delikatnych zadaniach, takich jak opieka nad lęgiem i konserwacja gniazda, podczas gdy większe robotnice, czyli "majors", działają jako obrońcy i dźwigają ciężkie przedmioty w transporcie zasobów. Ta fizyczna różnorodność zapewnia, że każde wyzwanie jest rozwiązywane przy użyciu najbardziej odpowiedniego podejścia.
Obserwacje:
Biorąc pod uwagę ich mniejszy rozmiar Carebara diversa dostarczono mniejszy kawałek jabłka. Agresywnie go obsiadły, wydobywając z niego sok przez kilka dni. W przeciwieństwie do Atta mexicanaJabłko brązowiało podczas pracy, potencjalnie ze względu na wolniejsze tempo i metodę ekstrakcji. Wyciskali sok skuteczniej, gdy jabłko leżało na podłodze, niż gdy znajdowało się na małym talerzu.
Co ciekawe, mrówki zorganizowały systemy tuneli pod jabłkiem, aby uzyskać bardziej efektywny dostęp do soku. Po siedmiu dniach straciły zainteresowanie jabłkiem, ale wykazywały krótkotrwałą ciekawość, gdy zaoferowano im plasterek banana.
Kluczowy wniosek:
Strona Carebara diversa wykazały się umiejętnością rozwiązywania problemów poprzez zbiorowe zachowanie roju, podkreślając swoją zaradność.
Wnioski: Wgląd w zachowanie mrówek
Eksperyment ten ujawnił unikalne zachowania i adaptacje każdego gatunku:
- Atta mexicana wyróżnili się metodycznym i skutecznym podejściem, dostosowując swoje umiejętności do radzenia sobie z jabłkiem.
- Camponotus singularis wykazały selektywne zachowania żywieniowe, prawdopodobnie pod wpływem czynników środowiskowych lub dietetycznych.
- Carebara diversa zaprezentował agresywne i innowacyjne rozwiązywanie problemów, podkreślając siłę koordynacji roju.
Dzięki temu prostemu, ale odkrywczemu eksperymentowi uzyskaliśmy cenny wgląd w różnorodność i specjalizację gatunków mrówek. Podkreśla on, w jaki sposób unikalne cechy mrówek wpływają na ich interakcje ze środowiskiem i zasobami.
